Filozof Montaigne zauważył kiedyś, iż wydaje się, że najsprawiedliwiej na świecie rozdzielony jest rozum. Zapytany dlaczego tak uważa, odpowiedział: Bo nikt się nie skarży na brak rozumu.

Zenon z Kition, filozof grecki, wzór człowieka, którego słowa pokrywają się z czynami powiedział kiedyś do gadatliwego młodzieńca: „młody człowieku, natura dała nam jeden język a dwoje uszu po to, ażebyśmy słuchali dwa razy tyle, ile mówimy”.

Szymon Szewc podziękował Peryklesowi za utrzymanie, bo swojej wolności słowa za nic nie chciał sprzedać. Był pierwszym filozofem, który spisał rozmowy Sokratesa, który często bywał w jego warsztacie, by prowadzić tam z ludźmi swoje słynne rozmowy.

Aleksander Wielki spytał podobno wygrzewającego się w słońcu Diogenesa, czego pragnie, chcąc spełnić jego życzenie. Wystrzegający się wszelkich dóbr Cynik poprosił władcę, by się przesunął i nie zasłaniał mu słońca. Niczego więcej nie potrzebował.

Sokratesowi przyśniło się raz, że trzymał na kolanach młodego łabędzia, któremu natychmiast wyrosły skrzydła i który ze śpiewem wzbił się w powietrze. Nazajutrz poznał Platona, który stał się jego uczniem, a nas uczy jak rozwinąć własne skrzydła.

Cynicy twierdzili, że szczęście nie ma związku z dobrami zewnętrznymi takimi jak dobra materialne, władza polityczna czy nawet dobre zdrowie. Diogenes posiadał podobno tylko płaszcz, kij, torbę na chleb i beczkę, w której mieszkał.

Budda szukając oświecenia poddał się nawet surowym ascetycznym praktykom. Medytując pewnego dnia usłyszał muzyków. Zrozumiał wtedy, że dźwięk jest idealny, gdy struny nie są zbyt luźne ani zbyt naprężone, a najlepszą drogą do oświecenia jest umiar.

Fedon z Elidy po upadku swego miasta rodzinnego dostał się do niewoli i pełnił obowiązki odźwiernego w domu rozpusty. Po zamknięciu wymykał się, by brać udział w rozmowach Sokratesa. Gdy wykupiono go z niewoli, mógł swobodnie zajmować się filozofią.

Dowodził, że nauka i wiedza są dziełem intelektu, który nie jest obiektywny i zniekształca rzeczy, aby były dla nas przydatne. Uważał, że rzeczywistość jest inna, niż ta postrzegana przez intelekt. Zalecał poznanie Intuicyjne – oparte na instynkcie.

Podobno zapytano raz angielskiego filozofa, Bertranda Russela, czy gotów byłby umrzeć za swoje przekonania. Pomyślawszy chwilę, uczony odpowiedział: Oczywiście, że nie! Mogę się w końcu mylić.

Filozof zwracał uwagę na szczególną rolę wody w przyrodzie - świat bierze z niej początek, z wody się składa i na koniec do niej powraca. Według niego z wody też narodziły się wszelkie inne pierwiastki, w tym żywioły: ogień, ziemia i powietrze.

Filozof Plotyn nie przywiązywał zupełnie wagi do swojej fizyczności. Artyści musieli zapamiętywać szczegóły jego wyglądu, by wykonać portret bez wiedzy filozofa. Dlatego mało wiemy jak wyglądał, została nam "tylko" wiedza o jego postawie i czynach.

Podobno zapytano pewnego razu Augusta Rodina o to jak powstaje rzeźba, która jest dziełem sztuki. Bardzo prosto - odpowiedział rzeźbiarz - Trzeba wziąć kawał marmuru i odrąbać wszystko, co w nim niepotrzebne.

Gdy znajomy chciał powiedzieć Sokratesowi coś o jego uczniu, ten zapytał czy informacja jest na pewno prawdziwa, pożyteczna i czy mówi o uczniu coś dobrego. Wiadomość nie spełniała żadnego z kryteriów, więc Sokrates nie widział sensu w jej poznaniu.

Konfucjusz był wielkim chińskim filozofem, żyjącym w VI w p.n.e. Jak na klasycznych nauczycieli przystało miał on swoich uczniów. Kandydatom stawiał tylko proste wymaganie: by mieli minimalną inteligencja i chęć.

Gniew zawęża pole widzenia i zdolność obiektywnego spojrzenia. Zwykle napięcie między ludźmi można rozładować uśmiechem i życzliwością. Jak mówił Ghandi: „Gdyby oddawać oko za oko świat by dawno oślepł. Miłością więcej się zwojuje niż nienawiścią”.

Leonarda da Vinci kojarzy się głównie z wielkim talentem malarskim. Tymczasem ten jakże kreatywny człowiek działał na wielu polach. Był też architektem, filozofem, muzykiem, pisarzem, wynalazcą, matematykiem, mechanikiem, anatomem i geologiem.

Wg Diogenesa Laertiosa - autora dzieła „Żywoty i poglądy słynnych filozofów”, Sokrates znosił wszelkie pogardy z wielką cierpliwością. Raz nawet uraczony kopniakiem miał odpowiedzieć: „A gdyby kopnął mnie osioł, czy pozwałbym go przed sąd?”.

Znajomy Szymanowskiego zapytał go czy nie wydaje mu się to bardzo nudne tak całe życie nic nie robić, tylko komponować. Tak, to dosyć nudne - zgodził się kompozytor - ale jeszcze nudniej całe życie nic nie robić, tylko słuchać tego, co ja skomponuję.

Sokrates nie pouczał swoich rozmówców, ale zadając im pytania zmuszał do wyciągania wniosków i zaprzeczania swoim własnym przekonaniom. Często okazywało się, że zasady, wedle których żyli do tamtej pory, nie wytrzymywały próby intelektualnej analizy.

Tales filozof z VI w p.n.e. Znany głównie z umiejętności zmierzenia wysokość piramid za pomocą ich cienia, dorobił się wielkiego majątku dzięki temu, że trafnie przewidując wielkie zbiory oliwek wziął w dzierżawę wszystkie okoliczne tłocznie oliwy.

Milioner kupiwszy od Turnera obraz za 100 funtów dowiedział się, że ten malował go tylko dwie godziny, więc wniósł do sądu sprawę o oszustwo. Sędzia zapytał malarza jak długo pracował nad tym obrazem. Całe życie i dwie godziny - odpowiedział Turner.

Hypatia była filozofem i dla wielu uchodziła za autorytet moralny. Otaczali ją oddani uczniowie, poszukujący mądrości w oparciu o filozofię pitagorejsko-platońską. Wykładała też publicznie matematykę i astronomię ku uciesze licznych entuzjastów.

Arystoteles zapytany co dała mu filozofia powiedział:
"To, że bez przymusu czynię to, co inni czynią ze strachu przed prawem."

Newton otrzymał za naukowe zasługi tytuł lorda. Podobno w ciągu 26 lat uczestnictwa w posiedzeniach izby lordów, tylko raz poprosił o głos, wywołując sensację wśród obecnych. Poprosił o zamknięcie okna w obawie przed przeziębieniem.

Lao Tsy (Lao Zi) twórca taoizmu według jednej z wielu legend opisujących jego życie, urodził się już z siwą brodą. Stąd ma pochodzić jego imię, które oznacza Stary Mistrz.

Gdy podczas wizyty w Sztkoholmie w 1649 Kartezjusz wykładał swój pomysł o tym, że wszystkie istoty żywe są tylko mechanizmami, królowa Szwecji zauważyła, że nigdy nie słyszała o tym, by jakikolwiek zegarek urodził małe zegarki.